15 grudnia (wtorek) o godz. 16.00
Miejsce spotkania: Śródmiejski Ośrodek Kultury, ul. Mikołajska 2, I piętro, sala nr 2
W ostatnich dekadach XX wieku zauważyć można pojawienie się na gruncie teoretycznej refleksji nad przestrzenią nowego rodzaju spojrzenia na krajobraz – spojrzenia, które podkreśla specyfikę nowoczesnego „sposobu widzenia” natury. W pismach historyków sztuki, teoretyków wizualności i geografów kulturowych krajobraz odczytywany jest nie tylko jako obraz natury, lecz także jako specyficzny dla człowieka stosunek do jego otoczenia oraz podejmowane wobec niego działanie – konstruowanie obrazu natury jako „widoku”. W czasie wykładu poruszone zostaną XVIII-wieczne koncepcje „malowniczości”, angielskiego parku krajobrazowego oraz ich znaczenie dla obrazów natury tworzonych w sztuce artystów współczesnych, przede wszystkim zajmujących się tzw. „sztuką ziemi”. Prześledzone zostaną obrazy natury od lat 70. XX wieku po początek XXI wieku, a na wykładzie postawione zostaną następujące pytania: w jaki sposób krajobraz w sztuce odzwierciedla przemiany polityczne i społeczne? Czy w wyniku procesów postkolonializmu i globalizacji przestrzeń wiejska i jej obraz stają się bardziej wielokulturowe? Jakie są obrazy natury i przestrzeni wiejskiej we współczesnej sztuce polskiej?
 |
| Simon Roberts, National Property. The Picturesque Imperfect, 2013 |
Karolina Kolenda – w 2015 roku obroniła doktorat na Wydziale
Filologicznym UJ (specjalność filologia angielska, literaturoznawstwo) oraz
doktorat na Wydziale Historycznym UJ (specjalność historia sztuki), gdzie pod
kierunkiem prof. Marii Hussakowskiej napisała dysertację na temat współczesnej
sztuki brytyjskiej. Zajmuje się przekładem, krytyką sztuki oraz teorią i
praktyką kuratorską. Pracuje na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w
Krakowie.
