Miejsce spotkania: Śródmiejski Ośrodek Kultury, ul. Mikołajska 2, I piętro, sala nr 2
Wbrew wysiłkom niektórych muzykologów mianem
„muzyki współczesnej” wciąż określa się najczęściej muzykę komponowaną powstałą
po przełomowych dokonaniach wiedeńskich dodekafonistów – a zatem sięgającą stu
lat wstecz. Również w muzyce improwizowanej w powszechnym użyciu jest
słowo „awangarda”, którym określa się zjawiska powstałe jeszcze w latach 60.
ubiegłego wieku. Z jakichś powodów twórczość bazująca na manipulacji dźwiękami
niemuzycznymi nadal nazywa się „muzyką eksperymentalną”, tak jakby pierwsze
dzieła muzyki konkretnej Pierre'a Schaeffera nie powstały prawie siedemdziesiąt
lat temu.
Co
więc jest dziś muzyką faktycznie nową? A może należy jej szukać poza salami
filharmonii? Czy jej tworzenie jest jeszcze w ogóle możliwe bez zamykania się
na publiczność, która już teraz niewiele z niej rozumie? Dokąd może zaprowadzić
nas eliminacja osobistej ekspresji i kwestionowanie „muzyczności” muzyki? Czy
jest możliwe jeszcze odkrywanie tzw. nowych środków wyrazu?
Do
odpowiedzi na te pytania postaramy się zbliżyć, śledząc najciekawsze spory
krytyków i samych artystów na temat głównych nurtów muzyki przełomu XX i XXI
wieku¸ ale przede wszystkim – słuchając.
Tomasz Gregorczyk – dziennikarz muzyczny.
W centrum jego zainteresowań znajduje się jazz i muzyka
improwizowana, socjologia i filozofia muzyki oraz historia kultury
amerykańskiej. Stale współpracuje z Programem II Polskiego Radia (m.in.
cykl „Czas na Jazz”, cykl „Rozmowy improwizowane”), portalem Diapazon.pl,
czasopismem „Glissando”. Pisze również o marketingu i nowych mediach.
