1
lipca 2014 (wtorek) o godz. 16.00
Analiza
estetyki Platona wskazuje na to, że filozof ten nie cenił zbytnio
sztuki. Traktując ją jako niedoskonałe odbicie idei i
naśladownictwo natury, pojmował wytwory artystyczne jako byty
ułomne. Należało czekać całe wieki, aby samoświadomość sztuki
doszła do momentu, w którym powstały pierwsze utwory
nieprzedstawiające. Ich zadaniem nie jest odbicie świata
rzeczywistego, lecz bycie w stosunku do niego pewną alternatywą.
Można zatem zadać otwarte pytanie, czy tego rodzaju sztuka
spodobałaby się Platonowi? Od przeszło stu lat abstrakcja jest
jednym z podstawowych kodów ekspresji artystycznej. Drogi oswajania
tego języka były kręte i fascynujące. Na przestrzeni lat
zmieniały się również możliwości interpretacji form
abstrakcyjnych. W ramach wykładu spróbujemy zderzyć język
abstrakcji z klasycznymi teoriami estetycznymi oraz prześledzimy
karierę sztuki abstrakcyjnej na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci
XX i XXI wieku.
